Een sessie Symbooldrama: Hoe gaat dat in zijn werk?

Stel je voor: je sluit je ogen, je ontspant, en langzaam begint een landschap zich voor je geestesoog te ontvouwen. Een tuin, een weg, misschien een huis. Wat verschijnt, ontstaat spontaan—en vertelt je meer dan je denkt. Dat is de magie van een sessie Symbooldrama.

Maar hoe verloopt zo’n sessie nu eigenlijk? Wat kun je verwachten? In deze blog neem ik je stap voor stap mee in het proces.

Stap 1: Kennismaken en afstemmen

Elke sessie begint met een gesprek. We stemmen af hoe je je voelt, wat je bezighoudt en wat je intentie is voor vandaag. Soms komt daar een thema uit naar voren (bijvoorbeeld ‘veiligheid’ of ‘loslaten’), maar soms ook niet, en dat is helemaal prima.

De sfeer is rustig en uitnodigend. Er is geen goed of fout.

Stap 2: Ontspanning

Daarna nodig ik je uit om comfortabel te gaan zitten. Via eenvoudige ontspanningsoefeningen (bijvoorbeeld rustig ademen of je aandacht naar je lichaam brengen) help ik je om los te komen van de drukte van de dag.

Het doel is niet ‘diep in trance’ raken, maar juist een zachte staat van ontspanning waarin beelden makkelijker kunnen opkomen.

Stap 3: Beeldsuggestie

Wanneer je je prettig voelt, bied ik een neutrale beeldsuggestie aan. Bijvoorbeeld:

• “Stel je voor dat je in een tuin bent. Kijk maar rustig rond.”

• “Zie jezelf op een pad in een landschap. Volg het maar eens.”

De beelden die ontstaan komen uit jouw binnenwereld. Ze hoeven niet logisch te zijn of mooi; alles is welkom.

Stap 4: Het beeld beleven en verkennen

Terwijl jij je beeld beleeft, begeleid ik je met open vragen, zoals:

• “Wat zie je om je heen?”

• “Wat trekt je aandacht?”

• “Wil je ergens naartoe?”

Ik geef geen interpretaties en stuur niets. Jij bent de gids in je eigen innerlijke landschap. Soms verandert het beeld vanzelf; soms gebeurt er iets onverwachts. Alles wat zich aandient, heeft betekenis.

Om een indruk te geven van hoe dat eruit kan zien, hier een voorbeeld uit de praktijk:

Praktijkvoorbeeld – Een rode tulp in de leegte

Na een korte ontspanning en bodyscan staat een cliënte stil bij hoe ze zich op dat moment voelt. Vervolgens krijgt ze de uitnodiging om een beeld uit de natuur te laten opkomen dat past bij dat gevoel.

Er verschijnt een enkele rode tulp. De bloem staat afgeschermd achter een muur, en daarbuiten is het leeg en stil. Er zijn geen andere planten, geen pad, geen leven—alleen leegte. Ze beleeft het als confronterend.

Terwijl ze het beeld verder verkent, realiseert ze zich dat de tulp iets van haarzelf vertegenwoordigt: iets kwetsbaars, levends—maar ook iets wat ze onbewust heeft afgeschermd. De leegte eromheen raakt aan een diep gevoel van eenzaamheid. Ze benoemt een verlangen: "Ik wil niet alleen zijn. Ik wil ook niet alleen eindigen."

In het nagesprek besluit ze bewuster ruimte te maken voor verbinding. Ze wil meer aandacht geven aan haar relatie, en weer contact zoeken met goede vrienden. De tulp werd een spiegel van haar verlangen naar nabijheid.

Stap 5: Afronden en nabespreken

Na verloop van tijd ronden we de beeldbeleving rustig af. Je opent je ogen weer en neemt even de tijd om terug te komen in het hier en nu.

In het nabespreken reflecteren we samen:

• Hoe was het om de beelden te beleven?

• Wat viel op?

• Wat neem je mee?

Soms helpt het om het beeld kort te tekenen of een paar woorden op te schrijven, zodat je het makkelijker kunt vasthouden.

Wat als je niets ziet?

Sommige mensen maken zich zorgen: “Wat als ik niks zie?”Dat is heel normaal! Soms komen beelden niet meteen. Of ze komen als vage gevoelens, kleuren, of flarden. Ook dat is waardevol. Er is geen druk, geen prestatie. Alles wat er gebeurt, hoort bij jouw proces.

Tot slot

Een sessie symbooldrama is als een innerlijke reis zonder vaste bestemming. Jij bepaalt de richting. Soms ontdek je nieuwe krachtbronnen; soms kom je obstakels tegen die vragen om aandacht. In alle gevallen helpt het je om dichter bij jezelf te komen—op een zachte, respectvolle manier.

Ben je nieuwsgierig geworden naar wat jouw binnenwereld je zou kunnen laten zien?